Trouwe volgers,
Na een dag van afwezigheid komt er dan toch weer een blogje bij. Alles ging zo verrekte goed gisteren, dat een update niet veel zou toevoegen.
Affijn, rond een uur of zes 's middags kwamen we gisteren aan op camping Smeraldo. Na het opzetten van de tent en het welverdiende pilsje samen met een paar andere deelnemers (waarvan er eentje de camera van Herr Neuland bekant onder kwijlde) togen we op naar de barbeque. Het bandje was al een beetje aan het warmdraaien en voor we die Fleischbäume op de kolen gooiden was er nog een woordje van de Nederlands-talige campingeigenaar en de organisatie.
De campingeigenaar wees de vet-racers op de goede gewoonten en manieren van de italianen. Na wat slechte ervaringen met palingrokers vorig jaar was de goede naam van de nederlanders een beetje beschmutzt (wat ze op het Eurovisie Songfestival nog een keer dunnetjes hebben overgedaan). Dus moesten we ons maar als de beste brabanders gedragen: alleen binnensmonds! De koolzuur schuimde bij Herr Leksch uit zijn oogbollen en de trommelvliezen stonden bol van de druk, maar met de uiterste inspanning die je van een Scheissmeister kan verwachten, bleef het achter zijn tandvlees.
De organisatie van de rally legde ons uit dat de autovrije zondag in Rome van acht uur 's ochtends tot een uur of twee 's middags zou duren. De Nederlandse ambassadeur zou iedereen ontvangen en twee wagens mochten meerijden met de fietstocht. Het Colosseum zou pas aan het einde van de fietstocht weer bereikbaar zijn voor de andere wagens. De wagens die wel meemochten was die van Team Romia, die dit had geregeld, en een wagen die middels een loting zou worden geselecteerd.
Onze planning was 's ochtends naar het Colosseum en daarna meteen doorblazen naar Nederland. Wachten tot twee uur was geen optie en er mocht maar één auto mee indien we de loting zouden winnen. Meerijden met de fietstocht zou natuurlijk de ideale kans zijn om een leuk dagje uit van fietsliefhebbers te doen smoren in frietdampen. De Dokter had echter een beter idee: Team Evil Corsa trekt zijn eigen plan wel weer en we gaan gewoon naar Rome voordat ze de boel afsluiten!
Na een korte nacht, waarin de hout- en bosbouwindustrie onder leiding van Herr Tampert recordomzetten draaide, stonden we om half zes op om meteen naar Rome te rijden. Tegen een uur of zeven stonden we er dan! Wat Team Evil Corsa vorig jaar niet lukte was nu een groot succes en we waren er nog als eerste ook. Zeven uur op zondagochtend in Rome is een verademing. Romeinen slapen ook uit op zondag en we konden op het gemakkie door het centrum walmen. Parkeren? Geen probleem: op zijn Italiaans, gewoon stoppen met rijden!
Na een kwartiertje genieten van het Colosseum zijn we even langs Herr Benedictus gereden om hem wakker te toeteren en lollies te brengen. Zorgvuldig de eerste afzettingen omzeilend zwenkten de frietbakken het Vaticaan in. Voor de Sint Pieter probeerde Herr Tampert nog de spiegel van der Rote af te rijden, maar die dingen zijn niet kapot te krijgen. Ondertussen werden de eerste bedevaartgangers langzaam door de walmen van verbrand frituurvet onwel.
Na nog een rondgang langs de Eiffeltoren, de Arc de Triomph en de Sacre Coeur, ja ze staan gewoon in Rome, net als vorig jaar, gingen we terug richting camping en pakten we de spullen in. De koning van het porcelein, der Scheissmeister, ("Wer scheisst das meiste? Genau, Der Scheissmeister. Der Scheiss ist das Beweis"), heeft nog even een paar kilo afgeworpen voor we vertrokken (hij doet het niet voor een halve kilo of minder) en in een staat van totale ontspanning en een vleug zichtbare trots op zijn gezicht reden we weg.
Ciao Roma!
Herr Neuland
